Stephanie's Travel Diary

When my friend Nina and I arrived in Chiang Mai (Thailand) in 2015, a woman at the airport asked us if we were there for ‘Songkran’. At the time we did not know what that was and did not really respond to her. At the hostel we googled ‘Songkran’ and realised that it was the Thai New Year. After seeing some photo’s and video’s online, we got excited to participate in it because it looked like a lot of fun.

Songkran is very different from Tet in Vietnam (click here for my article about Tet in Vietnam). In Thailand it is not so quiet and calm…. it is hectic and busy! Songkran basically means one huge waterfight with the city! Backpackers and locals will walk around the city with waterguns, buckets full of (icecold!) water or ride in cars with tubs of water.

On the first day of Songkran, Nina and I filt the waterguns we bought with water and walked to a mainstreet. Chiang Mai is surrouned by a moat, and all the festivities were taking places around the moat. While we were walking down the street locals and their children would throw water on us, and we would shoot water back at them … it was hilarious! Even people in cars were shooting water at us! After ten minutes we were already soaking wet.
We came across a big stage from Air Asia, where there was music playing, so we stayed there for a while. Even then people would throw water at you, sometimes they would even sneak up on you with a bucket full of freezing water…. and the would start laughing! It felt like a very happy celebration. There were places where you could fill your guns, so you could spend all day in this waterfight. Also, there were a lot of foodstalls around the moat.
Even when we went out for dinner that night, people were still carrying waterguns.

The next day we decided to go to Pai…and there it was all the same, but a little smaller.
When we got out of the minivan and had to walk through town to our hostel (with our backpacks), people immediatly started shooting water at us. This time I was not so happy about that, because I did not wanted my electronics in my bag to get wet. I tried to ask people not to throw water at me, but they did not listen. After dropping our backpacks at the hostel, we walked through town with waterguns and had another fun day.

One of my favorite moments was this one: I was walking down the street when in the sidestreet there was one little girl with a watergun. She gestured to me that I needed to walk into her street…so I did. I thought: my watergun is bigger so I will win this waterfight….but when I was close to her, suddenly a whole family appeared with tons of waterguns and buckets and they threw it all over me…..while laughing. It was very funny.

The next two days, there were still people in Pai carrying waterguns and shooting water at people. When we left Pai after three days, Songkran still was not over. Songkran apparently takes about four to five days.

It was a once in a lifetime experience and I am so grateful that I got the oppertunity to participate in both Songkran and Tet.

-> Have you celebrated the New Year in a different country? I would love to hear it!

Toen Nina en ik in Chiang Mai (Thailand) aankwamen in 2015, vroeg een mevrouw op het vliegveld of wij daar waren voor ‘Songkran’. Op dat moment wisten wij niet wat dat was en wisten wij niet wat wij moesten antwoorden. In het hostel hebben wij ‘Songkran’ gegoogled en realiseerden wij dat het het Thais nieuwjaar was. Na het zien van verschillende foto’s en video’s op internet, keken wij erna uit om mee te doen.

Songkran verschilt erg veel van Tet in Vietnam (klik hier voor mijn artikel over Tet in Vietnam). In Thailand is het niet zo vredig en rustig…. het is chaotisch en druk! Songkran is eigenlijk een groot watergevecht met de hele stad! Backpackers en lokale mensen lopen door de stad met waterpistolen, emmers vol (ijskoud!) water of rijden in auto’s met tonnen gevuld met water.

Op de eerste dag van Songkran vulden Nina en ik onze waterpistolen met water en liepen wij naar het centrum van de stad. Chiang Mai heeft een gracht rond het centrum, en alle festiviteiten waren rond de gracht. Terwijl wij door de straten liepen, gooiden lokals en hun kinderen al water naar ons, en wij schoten water terug…..het was erg grappig. Zelfs mensen die in de auto zaten schoten water naar ons! Na tien minuten waren wij al zeiknat.
Wij kwamen bij een groot podium van Air Asia, waar muziek was, dus bleven wij daar even staan. Zelfs terwijl wij daar stonden gooien mensen water naar ons, soms beslopen te ons van achteren met een emmer vol ijskoud water….en dan begonnen ze te lachen! Het voelde als een groot feest. Ook waren er verschillende plekken waar wij onze waterpistolen konden vullen, zodat je de hele dag kon meedoen. Verder waren er bij de gracht ook veel eettentjes. Zelfs toen wij ‘s avonds door de stad liepen, hadden mensen nog waterpistolen bij zich.

De volgende dag besloten wij naar Pai te gaan… en daar was het precies hetzelfde, alleen kleinschaliger. Toen wij uit de minivan stapten en door het stadje liepen naar ons hostel (met onze backpacks) werden wij ook direct natgespoten. Deze keer vond ik het niet leuk, omdat ik niet wilde dat al mijn elektronica nat zou worden. Ik probeerde mensen te vragen om mij niet nat te spuiten, maar zij luisteren niet. Nadat wij onze backpacks hadden gedropt in het hostel, liepen wij door de stad met onze waterpistolen en hadden we weer een leuke dag.

Een van mijn favoriete momenten was deze: Ik liep door de straat, toen in een zijstraat een klein meisje gebaarde dat ik bij haar moest komen. Toen ik bijna bij haar stond, kwamen er familieleden van alle kanten met waterpistolen en emmers water…en begonnen ze enorm te lachen.

De volgende twee dagen droegen mensen in Pai nog steeds waterpistolen bij zich. Toen wij naar drie dagen Pai verlieten en terug gingen naar Chiang Mai, was Songkran nog steeds wel zichtbaar. Het duurt meestal vier of vijf dagen.

Het was een erg bijzondere ervaring en ik ben blij dat ik zowel Songkran als Tet heb mogen meemaken.

-> Heb jij wel eens het nieuwe jaar ingeluid in een ander land? Ik benieuwd naar jullie verhalen!