Stephanie's Travel Diary

When you are backpacking through Southeast Asia, chances are you have to take a sleeperbus at some point. I have backpacked twice for a few months through Southeast Asia and spend some nights in sleeperbusses. However I prefer to travel during the day (that way you see something of the countryside plus I do not really sleep well in sleeperbusses anyway) and only chose them when there is no other way. Most of the sleepbusses I took in Vietnam and they were fine: individual seats, blankets etc. (see photo above).

So how do sleeperbusses work? On the day you want to travel or the day before, you buy your ticket. The next day you either get picked up from your hostel or have to go to a busstation, ask about it when you book your ticket. Usually you get assigned a seat and they are pretty strict about that. And then all you have to do is enjoy the ride…

However, in 2015 I took a sleeperbus (or should I say creeperbus?) in Cambodia, from Sihanoukville to Battambang, and it was the worst busride ever!
Sharing a two-person seat with a strange man
I got picked up in Sihanoukville around 7 o’clock at night. When I entered the bus I was already a little cautious. I had had good sleeperbus-experiences in Vietnam, but many people told me that the sleeperbusses in Cambodia were terrible: old busses, dirty seats, drivers causing many accidents etc. This bus that I got on had reclining seats and two seats next to each other without an elbowrest. So basically you would sit next to eachother with your arms touching. I sat next to a thirty or forty year old boho looking western man and felt a little wary, so I put on my hoodie, put my earphones in and I guess I felt asleep…

Changing busses in the middle of the night at the side of the road
Next thing I know it was midnight and a guy from the buscompany walked through the bus saying ‘Battambang, Battambang’. I had to change busses. With my sleepy head I quickly grabbed my daybag, got out of the bus and looked for my backpack. There was already another bus waiting and luckily I was not the only one who had to change busses.

Laying in a cabin with curtains with a strange man
This next bus had cabins with curtains, one big ‘mattrass’ and in most of the cabins were already people, mostly men. We got assigned our spot. In my cabin lay a western looking guy in this twenties, he said ‘Hi’, put his earphones back in and turned around. I thought, “Well okay, I am going to lay here with my Ipod and listen to music until we get to Battambang”.
After a few minutes I found out that I was lucky to share a cabin with a wesern man, because there were a few girls who had to share their cabins with Asian man…and they were not fine with it! Some girls said the guy layed too close to them, touched them etc. We asked the guy from the buscompany if they could put the men together and girls together in a cabin, but they said no. So a few of the girls decided to sleep in the isle of the bus. Around 6 o’clock in the morning we arrived in Battambang.
With this story I do not want to scare anyone. Nothing bad happend! Nobody got assaulted, it was just an uncomfortable situation. Since you can not stay behind in the middle of nowwhere, getting out of the bus was not an option. I wish I had had researched the buscompany, because you can learn a lot from reviews.

What do you take with you?
Clothes
The airconditioning in the busses can be cold -or worse- broken. A hoodie keeps you warm and feeling cosy. Staying on the clothes departement, I would recommaned to wear or take socks with you. Also it might be easier to wear flipflops, since most busdrivers ask you to take off your shoes.
Food and drinks
Make sure you have water with you (most buscompanies give you a waterbottle too), but do not drink to much. Most sleeperbusses have toilets onboard, but they are dirty after an hour or so and they do not make a lot of stops. On that note, make sure you carry toiletpaper with you as well! Also make sure you have some food with you. I always take something that I can eat as breakfast, because when I wake up around 6 or 7 (or earlier when the driver turnes on the music) I will be hungry.
Entertaiment
I always take my Ipod with me. Most people are on their phones (some busses have WIFI). A book can be handy, however, the light in the bus might go out, so reading can be difficult.
Valuables
Remember to keep your valuables on you, in case you fall asleep or suddenly have to hop out of the bus to go to the toilet.

Here are some other things that I think you should know about sleeperbusses:
– When you book a seat ask if they have individual seats or not. If not, ask if they can put you next to someone of the same sex. I have heard in Laos some companies will put women next to women and men with men. Also ask how long it takes and if you have to change busses.
– Busses often do not leave on time and busstations are chaotic. Although they expect you to be there long before the bus is supposed to leave, usually you leave much later.
– Realise that not only tourists use sleeperbusses. A lot of locals, workers, monks etc. use them too and they usually get the better seats (in the front of the bus).
– Do use the reststop. Like I said before, sleeperbusses do not make a lot of stops, so use the chances you get to go to the toilet and walk a little. Sometimes they stop at a normal reststop (with a shop and western toilets), sometimes they do not.
– If you feel uncomfortable, do not sleep.

-> What are your experiences with sleeperbusses? Tell me about it in the comments below.

Als je door Zuidoost Azië backpackt, ontkom je eigenlijk niet aan de slaapbus. Ik heb twee keer een paar maanden door Zuidoost Azië gereisd en een paar nachten in een slaapbus doorgebracht. Maar ik reis liever overdag  (op die manier zie je meer van het landschap en ik slaap toch nooit echt goed in slaapbussen) en kies alleen voor slaapbussen als het echt niet anders kan. De meeste slaapbussen had ik in Vietnam en die waren prima: individuele stoelen, dekens enz. (zie foto boven).

Hoe werken slaapbussen? Op de dag dat je wilt reizen or de dar ervoor koop je je ticket. De volgende dag wordt je of opgehaald bij jouw hostel of je moet zelf naar een busstation, vraag daarna als je een ticket boekt. Vaak krijg je een stoel toegewezen en zijn ze daar erg streng in. En dan rest er niks anders dan genieten van de rit.

Echter in 2015 nam ik een slaapbus in Cambodja, van Sihanoukville naar Battambang, en het was de ergste busrit ooit!
Een twee persoonsplek delen met een vreemde man
Ik werd tegen zeven uur ’s avonds opgehaald in Sihanoukville. Toen ik de bus inkwam was ik al voorzichtig. Ik had goede ervaringen met slaapbussen in Vietnam gehad, maar veel mensen hadden mij verteld dat de slaapbussen in Cambodja vreselijk waren: oude bussen, vieze stoelen, chauffeurs die ongelukken veroorzaken etc. Deze bus had liggende stoelen en twee stoelen naast elkaar zonder armleuning. Dus eigenlijk zat je naast elkaar met de armen tegen elkaar. Ik zat naast een dertig of veertig jarige alternatieve westerse man en voelde mij een beetje ongemakkelijk, dus ik deed mijn capuchon op, oordopjes in en ik sliep blijkbaar in slaap…
Wisselen van bus midden in de nacht
Vervolgens was het midden in de nacht en een man van het busbedrijf liep door de bus en zei ‘Battambang, Battambang’. Ik moest van bus wisselen. Nog slaperig pakte ik snel mijn dagrugzak, stapte uit de bus en zocht mijn backpack. Er stond al een andere bus te wachten en gelukkig was ik niet de enige die van bus moest wisselen.
Een slaapcabine met gordijnen delen met een vreemde man
De volgende bus had cabines met gordijnen, een soort ‘matras’ en in de meeste cabines sliepen al mensen, voornamelijk mannen. We kregen een plek toegewezen en in mijn cabine las een westerse jongen van een jaar of twintig. Hij zei “Hi”, deed zijn oordopjes weer in en keerde zich om. Ik deed mijn oordopjes in en luisterde muziek tot we in Battambang aankwamen.
Na een paar minuten kwam ik erachter dat ik blij mocht zijn dat ik mijn slaapcabine deelde met een westerse man, want een paar andere meiden deelden hun cabine met Aziatische mannen en dat vonden zij niet fijn! Zij zouden te dicht tegen de meiden aanliggen en hen zelfs aanraken?! Wij vroegen de man van het busbedrijf of de mannen en vrouwen konden scheiden, maar dat wilden ze niet. Een paar meisjes besloten daarop maar in het gangpad van de bus the gaan liggen. Rond zes uur ’s ochtends kwamen we aan in Battambang.
Met dit verhaal wil ik nietmand bangmaken. Er is niks ernstigs gebeurd, het was vooral erg oncomfortabel. Omdat je niet uit de bus kan stappen in the middle of nowwhere, zat er niks anders op. Achteraf had ik beter het busbedrijf eerst kunnen checken, want van reviews kun je veel leren.

Wat neem je mee in de bus?
Kleding
The airco in de bussen kan koud – or erger- stuk zijn. Een vest met capuchon houdt je warm. Ook zou ik je aanraden om sokken aan te hebben of mee te nemen. En het is misschien makkelijker om slippers te dragen, omdat veel buschauffeurs willen dat je je schoenen uitdoet.
Eten en drinken
Zorg ervoor dat je water bij je hebt (de meeste bussen geven je ook wel een flesje water), maar drink niet te veel. De meeste slaapbussen hebben een toilet aan boord, maar na een uur zijn die vies en vaak stoppen ze maar een of twee keer. Zorg ook dat je toiletpapier bij je hebt! En denk erom dat je wat te eten bij je hebt. Ik neem altijd iets mee dat ik kan eten als ik om zes of zeven uur in de ochtend (of nog eerder, als de buschauffeur om vijf uur harde dance muziek opzet) hongerig wakker wordt.
Entertainment
Ik luister altijd naar mijn Ipod. Veel mensen zitten op hun telefoon (sommige bussen hebben wifi). Een boek kan ook fijn zijn, maar het licht in de bus gaat wel uit.
Waardevolle spullen
Denk erom dat je je waardevolle spullen bij je draagt, voor het geval dat je in slaap valt of opeens uit de bus moet om naar het toilet te gaan.

Hier zijn nog een paar andere belangrijke dingen die je moet weten over slaapbussen:
– Als je een stoel boekt, vraag of het individuele stoelen zijn of niet. Als dat niet het geval is kun je vragen of ze jou naast iemand van hetzelfde geslacht willen neerzetten. Ik hoorde dat veel bedrijven in Laos mensen van hetzelfde geslacht wel bij elkaar zetten. Vraag ook hoe lang de rit duurt en of je van bus moet wisselen.
– Bussen vertrekken vaak te laat en de busstations zijn vaak chaotisch. Ondanks dat ze van jou verwachten dat je ruim op tijd er bent, vertrekken de bussen bijna altijd later dan gepland.
– Realiseer je dat niet alleen toeristen de slaapbus nemen. Ook veel lokale mensen, arbeiders, monniken enz. nemen een slaapbus en zij krijgen vaak een betere plek (voorin de bus).
– Maak gebruik van de pauzes. Zoals ik al eerder zei, slaapbussen maken niet veel stops, dus gebruik de stops om naar het toilet te gaan en even een stukje te lopen. Soms wordt er gestopt bij een normale stop (met een winkeltje en westerse toiletten) en soms niet.
– Als je je oncomfortabel of onveilig voelt, ga dan niet slapen.

-> Wat zijn jouw ervaringen met slaapbussen? Vertel het mij in de comments.